Struktura przestrzenna chelatu Fe(III)–IDHA – co to jest?

IDHA (biodegradowalny czynnik chelatujący) wiąże kationy metali dwu- i trójwartościowych (m.in. Fe, Cu, Zn, Mn), tworząc stabilne kompleksy koordynacyjne. W przypadku Fe(III)–IDHA powstaje oktaedryczna (sześciokoordynacyjna) struktura przestrzenna, w której atom żelaza znajduje się w centrum ośmiościanu.

Jak IDHA wiąże żelazo? – geometria oktaedru

• Pozycje równikowe (płaszczyzna przez Fe) – zajmują je atomy tlenu z grup karboksylowych czynnika IDHA, rozmieszczone w narożnikach „kwadratu” wokół Fe.
• Pozycje osiowe – jeden wierzchołek zajmuje atom azotu z grupy aminowej IDHA (wiązanie koordynacyjne), drugi – cząsteczka wody.
• Pierścienie chelatowe – połączenie Fe z donorami IDHA tworzy pięcio- i sześcioczłonowe pierścienie (Fe–O/N–C…), które obejmują kation metalu i podnoszą stabilność kompleksu.

Dlaczego Fe(III)–IDHA jest stabilny w oprysku i fertygacji?

Oktaedryczne otoczenie Fe oraz wielodentatowy charakter IDHA zapewniają wysoką trwałość kompleksu w roztworach wodnych do oprysków i fertygacji. Chelat ogranicza wytrącanie i niepożądane interakcje w zbiorniku, utrzymując żelazo w formie łatwo dostępnej dla roślin.

Kolor Fe–IDHA jako wskaźnik stabilnej formy

Czerwono-pomarańczowa barwa roztworu Fe–IDHA jest praktycznym indykatorem obecności stabilnego chelatu żelaza w mieszaninie.

Nie tylko żelazo – kompleksy IDHA z innymi mikroelementami

Ten sam mechanizm koordynacji dotyczy Cu, Zn i Mn – rodzaj i geometria kompleksu zależą od liczby koordynacyjnej danego metalu. W każdym przypadku celem jest utrzymanie mikroelementu w roztworze i jego szybka dostępność dla roślin.

Korzyści praktyczne dla rolnika

• Stabilność w zbiorniku – mniejsze ryzyko wytrąceń i zapychania dysz.
• Wysoka dostępność Fe w szerokim zakresie warunków polowych.
• Lepsze i równomierne pokrycie liści w zabiegach dolistnych.
• Kompatybilność z typowymi technologiami oprysku i fertygacją.