Kiła kapusty (Plasmodiophora brassicae) potrafi w kilka tygodni zniszczyć potencjał plonowania rzepaku. Poniżej znajdziesz konkretny, sprawdzony ...
Kiła kapusty (Plasmodiophora brassicae) potrafi w kilka tygodni zniszczyć potencjał plonowania rzepaku. Poniżej znajdziesz konkretny, sprawdzony plan: jak rozpoznać chorobę, co zrobić „tu i teraz”, jak ograniczyć źródło infekcji oraz jak zabezpieczyć stanowisko na kolejne lata.
Resztki pożniwne po kukurydzy to temat znany, ale nadal kluczowy. Zamiast traktować je jako kłopot, warto wykorzystać ich potencjał nawozowy i próchnicotwórczy. Poniżej znajdziesz praktyczny poradnik: co zostaje na polu po kukurydzy, co decyduje o tempie rozkładu i jak przyspieszyć ten proces dzięki preparatom mikrobiologicznym, kwasom humusowym oraz odpowiednim mikroelementom.
Wilgotna i ciepła jesień sprzyja przenoszeniu wirusów w zbożach. BYDV, WDV oraz wirusy odglebowe potrafią obniżyć plon o 30–40% lub zmusić do likwidacji plantacji. Zebraliśmy najważniejsze zalecenia: rozpoznawanie objawów, ograniczanie źródeł infekcji oraz skuteczna, zgodna z etykietą ochrona przed wektorami.
Jesień decyduje o plonie rzepaku. Poniżej znajdziesz kompletny, praktyczny program – od wyboru stanowiska i siewu (40–50 roślin/m²), przez nawożenie, po jesienną regulację z ochroną fungicydową oraz zwalczanie chwastów i szkodników.
Prawidłowy siew zbóż ozimych to fundament udanego przezimowania i wysokich plonów. Sprawdź optymalne terminy, głębokość, normę wysiewu, nawożenie przedsiewne i praktyczne kalkulacje dla pszenicy oraz jęczmienia ozimego – w jednym, konkretnym poradniku.
Jesienne dokarmianie dolistne rzepaku ozimego to szybki sposób na wyrównaną rozetę, mocną szyjkę korzeniową i lepsze przezimowanie. Poniżej praktyczny schemat dawek, terminów i produktów Hotfarm, dzięki którym ograniczysz straty mrozowe i przygotujesz plantację na wysoki plon wiosną.
W tym sezonie problem jest wyjątkowo widoczny: opóźnione żniwa nakładały się na terminy siewu rzepaku, a ziarno osypane podczas zbiorów licznie skiełkowało, tworząc silną konkurencję już od wschodów.
Jesienne nawożenie to nie kaprys, lecz fundamentalny zabieg agrotechniczny, który „programuje” przyszły plon. Właśnie teraz decydujemy o tym, jak zboża ozime przetrwają zimę i jak energicznie ruszą wiosną.
Praktyczny przewodnik po strategiach, substancjach czynnych i technice zabiegu, ułożony pod realia polowych jesieni.
Po mokrych żniwach czasu na uprawę i siew rzepaku jest jak na lekarstwo. W takich sezonach jesienne nawożenie to nie „dodatki”, ale fundament plonu. Poniżej dostajesz gotowy plan pod Dolny Śląsk i Lubuskie – z dawkami, formami składników i praktycznymi przykładami produktów, które pomogą wygrać sezon mimo poślizgu.
Kluczowe starcie o ziarno rozgrywa się później – w czasie wiechowania i kwitnienia. Właśnie wtedy roślina tworzy pyłek, rozwija znamiona kolb i… liczy na pogodę. Sprawdź, co jej wtedy zagraża i co Ty możesz zrobić, by nie oddać plonu przypadkowi.
Skuteczna ochrona przed stonką ziemniaczaną to nie tylko konieczność, ale i gwarancja opłacalnej uprawy.
Szybka identyfikacja objawów i kompleksowe podejście – łączące środki chemiczne i biologiczne – są kluczowe dla sukcesu.
Zabieg T3 to ostatni fungicydowy etap ochrony pszenicy ozimej, przeprowadzany w fazie kwitnienia (BBCH 61–65).
Odpowiednio zaplanowane nawożenie dolistne oraz zastosowanie nowoczesnych biostymulatorów to obecnie nie tylko uzupełnienie klasycznego nawożenia doglebowego, ale strategia sukcesu w nowoczesnej technologii uprawy.
Burak cukrowy w początkowej fazie rozwija się powoli, szczególnie w chłodne wiosny. Tymczasem chwasty – zwłaszcza jednoroczne dwuliścienne – rosną szybko i zagłuszają plantację.
W ochronie zbóż ozimych zabieg T2 (BBCH 37–39) pełni strategiczną rolę. To właśnie wtedy rozwija się liść flagowy, który odpowiada za nawet 50% fotosyntezy potrzebnej do budowy ziarna.
O sukcesie w jego uprawie decyduje precyzyjna agrotechnika, a w szczególności dobrze zaplanowane nawożenie i biostymulacja.
W uprawie pszenicy ozimej trzeci termin nawożenia azotem, tzw. dawka „na kłos”, to jeden z kluczowych elementów budowania wysokiej jakości ziarna.
To właśnie łan jest najbardziej narażony na zakażenie groźnymi chorobami grzybowymi – przede wszystkim zgnilizną twardzikową – oraz wzmożoną aktywność szkodników.