Nawozy rolnicze

Rośliny do prawidłowego wzrostu i rozwoju poza dwutlenkiem węgla i wodą potrzebują kilkunastu pierwiastków takich jak m.in. azot, fosfor, potas siarka, magnez, wapń, mangan, cynk i inne. Niedobór jakiegokolwiek ze składników pokarmowych prowadzi do zakłócenia procesów życiowych rośliny i zmniejszenia tym samym jej szans na konkurencje z innymi gatunkami w zbiorowisku.

Źle odżywiane i niedożywione rośliny nie są w stanie wytworzyć dostatecznie sprawnego systemu korzeniowego, co przekłada się na zdolność pobierania składników mineralnych z gleby. Niedobór wielu składników mineralnych ogranicza wykorzystanie przez roślinę uprawną zastosowanego w nawozach azotu, co finalnie przekłada się na uzyskany plon.

Niedobór składników pokarmowych

Ocena stanu odżywienia plantacji, wynikająca z dokładnej obserwacji stanu roślin i polega na porównaniu aktualnego stanu ze standardem uznawanym za optymalny. Ocenę taką przeprowadza się w okresach poprzedzających okresy krytyczne formowania plonu. Niedobory azotu fosforu, magnezu i potasu w pierwszej kolejności ujawniają się na liściach starszych, objawy niedoboru siarki pojawiają się na liściach młodych, w pełni wykształconych i często współwystępują z niedoborem azotu.

Druga grupa objawów niedoborów obejmuje mikroelementy i wapń. Obserwacja zakłócenia rozwoju całych roślin, obecność specyficznych zniekształceń i przebarwień blaszki liściowej lub zahamowanie wzrostu łodygi informuje o głębokich zmianach prowadzących w pewnym stopniu do utraty plonu. Dlatego niezwykle ważna jest systematyczna lustracja pól i w razie potrzeby zastosowanie odpowiedniej formy nawożenia zarówno w formie nawozów stałych jak i dolistnych. Oprócz oceny wizualnej niezwykle istotna jest regularna analiza składników pokarmowych w glebie wykonywana przez stacje chemiczno-rolnicze.

Jakie są rodzaje nawozów mineralnych?

Historia powstania nawozów mineralnych sięga XIX w, bo już w 1842 roku Anglik John B. Lawes opatentował przemysłową metodę otrzymywania nawozu fosforowego, nazwanego superfosfatem, w wyniku działania kwasem siarkowym na zawierające fosfor związki mineralne. Do tego czasu przemysł związany z nawożeniem znacznie się rozwinął, a gama oferowanych nawozów mineralnych cały czas się poszerza.

Czym się różni nawóz organiczny od mineralnego?

Nawozy organiczne powstają z materii organicznej i uwalniają składniki powoli, poprawiając strukturę gleby. Nawozy mineralne są natomiast wytwarzane przemysłowo, by dostarczać określone składniki odżywcze. Mogą jednak negatywnie wpływać na glebę przy nieodpowiednim stosowaniu.

Podział nawozów mineralnych

Mineralne nawozy rolnicze dzielą się na:

• Nawozy azotowe
• Nawozy fosforowe
• Nawozy potasowe
• Nawozy magnezowe
• Nawozy siarkowe
• Nawozy wieloskładnikowe

Innym działem są nawozy dolistne, gdzie składniki mineralne dostarczane są w postaci oprysku pojedynczym składnikiem lub ich mieszanką.

Osobną kategorię stanowią nawozy wapniowe, których głównym zadaniem jest odkwaszanie gleby. Regulacja odczynu ma duże znaczenie w kontekście jakości i wielkości otrzymywanych plonów. Tego rodzaju zabieg poprawia parametry biologiczno-chemiczne gruntu, ułatwiając przyswajanie niektórych składników odżywczych (m.in. fosforu).

Wapniowanie znajduje zastosowanie także w przypadku różnego rodzaju łąk i pól – mimo, że rośliny trawiaste stosunkowo dobrze radzą sobie w kwaśnej glebie, sprzyja ono zwiększeniu różnorodności gatunkowej. Do nawozów wapniowych zaliczamy wapno węglanowe oraz tlenkowe.

Nawożenie azotem

Azot, jako główny pierwiastek plonotwórczy odgrywa bardzo wiele ról w roślinie. Azot jest pierwiastkiem niezbędnym roślinom jako materiał budujący białka i kwasy nukleinowe. Ponadto wchodzi między innymi w skład witamin i chlorofilu i zależy od niego prawidłowy rozwój roślin oraz wzrost ich części nadziemnych i podziemnych, a także optymalna i właściwa zielona barwa.

Azot i poziom jego zawartości w roślinie wydłuża też okres wegetacji roślin, a także reguluje zużycie innych makroelementów, takich jak np. potas czy fosfor. Głównie z tych powodów, to właśnie azot jest jednym z najważniejszych pierwiastków wpływających na wielkość, ilość i jakość uprawianych roślin.

Objawy niedoboru azotu:

• jasnozielone zabarwienie starszych liści, a w skrajnych przypadkach chlorozy i nekrozy.
• rośliny z niedoborem tego pierwiastka szybciej się starzeją i szybciej wydają plon.

Skutki niedoboru azotu:

• słabe krzewienie,
• spadek plonu poprzez m.in. redukcję liczby kłosów, zmniejszenie liczby ziaren w kłosie, mniejsza liczba pędów kwiatowych i mniej rozgałęzień w rzepaku,
• mała masa ziarniaków oraz niska zawartość białka,
• szybsze dojrzewanie roślin.

Zapobieganie niedoborom azotu:

• stosowanie pogłówne saletry amonowej, saletrzaków,
• dolistny zabieg roztworem mocznika,
• stosowanie nawozów dolistnych zawierających w swoim składzie duże stężenie azotu.

Najważniejsze nawozy azotowe:

• saletry,
• saletrzaki,
• RSM,
• mocznik,
• saletrosan,
• salmag,
• siarczan amonu,
• Polifoska 21,
• Canvil.

Nawożenie potasem

Potas podobnie jak azot odpowiada za budowanie plonu i jakości uprawianych roślin, uczestniczy w regulacji pobierania azotu, odpowiada za gospodarkę wodną rośliny oraz w budowaniu jej odporności na warunki stresowe.

Objawy niedoboru potasu:

• chloroza na wierzchołkach i krawędziach starszych liści przechodząca w bardziej zaawansowanych stadiach w nekrozy,
• rośliny o pokroju zwiędłym,
• zahamowanie wzrostu roślin.

Skutki niedoboru potasu:

• gorsza jakość plonu (m.in. mniejsza zawartość białka w zbożach, skrobi w ziemniakach, cukru w burakach),
• słabe zawiązywanie bulw w ziemniakach mniejsza odporność roślin na wymarzanie i większa podatność na choroby,
• gorsza jakość przechowalnicza.

Zapobieganie niedoborom potasu:

• systematyczne nawożenie potasem przedsiewnie lub w systemie dawek dzielonych z podziałem na dawkę jesienną i startową przed ruszeniem wegetacji,
• interwencyjne stosowanie nawożenia dolistnego w formie płynnej.

Najważniejsze nawozy potasowe:

• Polifoski,
• Amofoski,
• sól potasowa,
• Korn-Kali,
• nawozy Tarnogran,
• holist,
• nawozy Yara.

Nawożenie fosforem

Fosfor bezpośrednio wpływa na prawidłowy rozwój systemu korzeniowego, kwitnienie, owocowanie oraz tworzenie nasion, a także na jakość gleby, w której roślina żyje. Rośliny pobierają fosfor głównie z rozpuszczalnych glebie związków nazywanych fosforanami.

Objawy niedoboru fosforu:

• purpurowo-czerwone przebarwienia liści starszych,
• zamieranie pąków bocznych,
• przedwczesne odrzucanie liści starszych,
• ograniczone kwitnienie.
• Skutki niedoboru fosforu:
• mniejsza masa tysiąca nasion spadek zawartości tłuszczu, cukru,
• redukcja plonu korzeni i liści,
• słabe ukorzenianie roślin.

Zapobieganie niedoborom fosforu:

• systematyczne, przedsiewne stosowanie nawozów fosforowych, których dawka powinna być uzależniona od zawartości fosforu w glebie,
• interwencyjne nawożenie dolistne nawozami płynnymi.

Najważniejsze nawozy fosforowe:

• Polidap,
• superfosfat,
• Polifoski,
• Amofoski,
• nawozy Tarnogran,
• nawozy Yara,
• DAP.

Nawożenie magnezem

Magnez jest centralna częścią chlorofilu i jest niezbędny w procesie fotosyntezy. Magnez wspomaga wzrost korzeni i budowanie plonu oraz zdecydowanie chroni roślinę przed stresem wywołanym suszą, wysokimi temperaturami i silnym naświetlaniem.

Objawy niedoboru magnezu:

• ciemne skupienia chlorotyczne biegnące wzdłuż nerwów liści starszych określane jako marmurkowość,
• żółknięcie wierzchołków liści starszych,
• w zaawansowanym stadium chlorozy rozpoczynające się od wierzchołków liści.

Skutki niedoboru magnezu:

• wolniejszy wzrost roślin,
• spadek zawartości tłuszczu,
• mniejsza masa nasion,
• pogorszenie parametrów jakościowych,
• zwiększenie podatności roślin na choroby.

Zapobieganie niedoborom magnezu:

• stosowanie przedsiewne magnezu w formie granulowanej,
• interwencyjny oprysk siarczanem magnezu w trakcie wegetacji.

Najważniejsze nawozy magnezowe:

• Siarczan magnezu granulowany,
• siarczan magnezu 7 wodny.

Nawożenie siarką

Siarka spełnia w roślinie wiele ważnych funkcji. Jako składnik enzymów pełni szczególnie istotną rolę w takich procesach jak fotosynteza czy synteza białek i tłuszczów. Słabe odżywianie roślin siarką skutkuje m.in. gorszym pobieraniem azotu z gleby.

Objawy niedoboru siarki:

• chloroza międzynaczyniowa młodych liści w postaci jasnozielonych pasków biegnących wzdłuż nerwów,
• młode liście krótsze, sztywniejsze,
• odkształcanie się blaszki liściowej bielenie kwiatów rzepaku,
• deformacja łuszczyn,
• karłowatość roślin.

Skutki niedoboru siarki:

• redukcja plonu,
• pogorszenie jakości plonu,
• wzrost podatności na choroby,
• zredukowana liczba łuszczyn,
• słabiej wykształcony system korzeniowy.

Zapobieganie niedoborom siarki:

• stosowanie przedsiewne nawozów zawierających siarkę (np. Kizeryt),
• pogłówne stosowanie nawozów azotowych z siarką (np. Saletrosan, Polifoska 21),
• dokarmianie dolistne jako interwencyjna forma nawożenia.

Najważniejsze nawozy siarkowe:

• siarczan amonu,
• Saletrosan,
• siarczan magnezu granulowany.

Który nawóz działa najszybciej?

Tempo działania nawozów rolniczych zależy od ich formulacji, składu, a także panujących podczas aplikacji warunków. Nawozy dolistne sprawdzają się w działaniu interwencyjnym. Szybko uzupełniają niedobory składników pokarmowych, by zapobiec ich negatywnym skutkom.

Nawozy rolnicze dostępne w ofercie Hotfarm

Proponowane przez nas nawozy rolnicze są wynikiem licznych doświadczeń i testów, mających na celu uzyskanie optymalnej formuły każdego rodzaju preparatu.

Nasza oferta to wspólny wysiłek wiodących producentów środków i materiałów rolnych, który doceniony został przez wiele gospodarstw w kraju i za granicą. Stawiamy na różnorodność oraz rozwiązania skrojone pod specyfikę danej uprawy, dlatego w naszej ofercie znaleźć można szeroką gamę nawozów mineralnych, wapniowych oraz dolistnych.